سینه خیز رفتن و روروئک سواری پسرم...

١٢/اسفند /91....پسر گلم..پارسیا جان....

یاد گرفتی سینه خیز بری..رو سینه میخوابی و میری جلو عزیزم...

خدا رو شکر...خیلی قشنگ میری جلو....

دوست داری این کار و انجام بدی...میخوابونمت رو کمر ولی دوباره تلاش میکنی که بیای رو شکم و سینه خیز بری جلو فدات بشم...

گل پسری بابا حاجی و مامانا برات روروئک خریدن...وای عزیزم خیلی خوشکل..مبارکت باشه..دایی امیر میگه اه اه..پارسیا دوباره ماشین خریده....هوراااااااا...

باید از الان سوار بشی تا زودتر بتونی راه بیفتی...بوسسسس

 برای اولین بار سوار روروئک شدی و گریه کردی...کلیدهای جلوی روروئک صدا داراند و با زدن روی دکمه ها گریه میکنی و میترسی..قربونت برم....

پارسیا گلم...پسرم...کم کم با تلاش های دایی امیر یاد گرفتی بشینی تو روروئک و گریه نکنی..خوشحال شدی و خندیدی..بیشتر دوست داشتی سوار روروئک باشی...